- чылгыжаш
- -ам1. блестеть, сверкать, сиять; излучать или отражать свет. Шийын-шӧ ртньын чылгыжаш блестеть серебром-золотом.□ А кӱшыч кече чылгыжеш. С. Вишневский. А сверху сияет солнце. Малвийын вуйыштыжо Сандрын пӧлеклыме йошкар ӱпшерге чылгыжын. И. Васильев. На голове Малвий поблёскивал подаренный Сандром красный гребень.2. блестеть, поблёскивать, сверкать, отражая свет или же выделяться своим цветом.□ Прокоп айык вуян огыл, шинчаже пырыс шинчала чылгыжеш. «У вий». Прокоп нетрезв, его глаза блестят, как у кошки. Ср. чолгыжаш, йылгыжаш.// Чылгыж каяш блеснуть, сверкнуть, засиять, вспыхнуть. Майдар семын йылгыж кайыже у мурем. О. Ипай. Пусть, как ртуть, засияет моя новая песня.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.